เครื่องสูบลมยางจักรยานโอเคเลยจ้า

เมื่อพุธที่ 24 เมษายน 2562 

ครูไปบิ๊กซี บางพลี มา เลยแวะร้าน 20฿ หน้าห้าง

แล้วไปเจอกับที่สูบยางรถจักรยาน

ราคา 20฿ 

ก็ลุ้นนะ

แต่คือ ครูมีจักรยานไง แล้วไม่ค่อยได้ขี่ พอจะขี่ที ยางก็แฟบ เดิมครูสูบด้วยเครื่องสูบลมอัตโนมัติที่ซื้อไว้ในรถ ต่อกับที่จุดบุหรี่ในรถแหละ แต่สูบจนเครื่องมันตูม คาดว่ายางในเครื่องสูบมันตูม ไปรอบนึง มันคงมีระบบป้องกันตนเอง 555 (มีคลิปในไลฟ์สดที่ แฟนเพจ ครูแอมสอนคอมพิวเตอร์ ฮามาก ๆ) 

เลยแบบ ไม่อยากใช้เครื่องนี้ เพราะเวลาสูบยางจักรยาน เข็มวัดระดับความดันมันจะไม่ขึ้น ครูก็กะไม่ถูก ว่าลมแน่นยัง

นานมาแล้ว ครูเคยสูบจักยานเก่าด้วย ที่สูบที่ใช้แรงมือ

พอเจอแบบแรงมือ มีขาย ขนาดเล็กนิดเดียว เลยลองซื้อมา (20฿ ยังไงก็น่าลอง)

วันนี้ได้ใช้ละจ้า ดีมาก ๆ ถูกใจ ยางเริ่มแน่น ก็จะสูบฝืด ๆ เราเช็คได้ ไม่ตูม 555

ใครอยากได้ ก็แวะไปซื้อนะจ๊ะ เผื่อใครขี่จักรยาน โอเคอ่ะ แต่เครื่องจะทนทานแค่ไหน ยังตอบไม่ได้นะ เพิ่งสูบไปรอบเดียว 

อย่างน้อย ครูก็กลับไปขี่จักรยานได้สะดวกขึ้น หลังจากยางแบน ไม่ได้ขี่ เพราะขี้เกียจสูบยาง ปกติจอดเฉย ๆ สักสัปดาห์ ยางจักรยานก็จะแฟบจ้า เป็นอาการปกติ

คิดแก้ปัญหาเล็ก ๆ แต่เป็นมานาน ประตูเหล็กดัดถูกลมพัดเปิด 555

คือปัญหานี้ ตั้งแต่ครูเป็นเด็กแล้ว

บางทีครูออกไปเก็บพริกข้างบ้าน 

แต่ป๋า แม่ อยู่ในบ้าน 

ถ้าครูล็อกประตูเหล็กดัดด้านนอก ขณะเก็บพริกอยู่ ป๋าหรือแม่จะออกมาบ้าง ป๋าหรือแม่ก็จะดุเราว่าล็อกไม

ถ้าครูไม่ล็อก ลมจะพัดเปิด แต่หลายครั้งนังเหมียวจะแอบเดินเข้าบ้าน

หลัง ๆ ช่วงมัธยม ก็ครูนี่แหละ เอาดัมเบลน้อย (แต่หนัก2โล) ของป๋า มากั้นตอนมีคนออกไป เช่น ป๋าไปรดน้ำต้นไม้ แล้วไม่ล็อกข้างนอก ครูอยู่ในบ้าน ก็ไม่ล็อกข้างในบ้าน แต่เอาดัมเบลวางดันประตูไว้ คราวนี้  ลมพัดก็ไม่เปิด แมวก็เข็นยากนิสนึง ส่วนใหญ่ มันไม่ชนดะขนาดนั้น 

มีบางครั้ง ข้างนอกล็อก ครูรีบ ครูอยากออกไปข้างนอก ครูก็ถอดมุ้งลวด แล้ว เอามือน้อย ๆ ของครู ยกสายยูที่ล็อกข้างนอก ให้เปิดออกได้

และก็เคยมี ล็อกในบ้าน ใครสักคนจำไม่ได้ (น่าจะป้าเอซัง) เอามือพังมุ้งลวดเข้ามาเปิดสายยูในบ้านเลย เพื่อจะได้เข้าได้เลย ไม่รอคนมาเปิดให้ น่าจะครูอยู่ในส้วม

จนวันนี้  ครูออกไปเล่นหน้าบ้าน ครูเห็นเชือกฟางที่ครูแขวนลูกโป่งยักษ์ ลูกโป่งฟีบแล้ว ครูเลยเอาเชือกมาผูกดัมเบล แล้วลอดเชือกมาล่างคิ้วประตู (เรียกถูกป่ะ) แล้วดึงเชือก ให้ดัมเบลดึงประตูมาปิด เท่านี้ ครูก็เล่นนอกบ้าน โดยวางดัมเบลในบ้านได้แล้ว 

ภูมิใจ (ตรงไหนเนี่ย) 

แต่นะ มันคือการแก้ปัญหา ฝึกแก้ปัญหาอย่างง่าย เหมาะกับการที่มีคนอยู่ทั้งนอกบ้าน และในบ้าน แบบไม่ได้ไปจากบ้านนะ ถ้าไม่อยู่บ้าน ห้ามปิดลักษณะนี้เป็นอันขาด 

แต่ประตูยุคหลัง มักมีช่องเปิด ให้เปิดเอามือไปเปิดสายยูเปิดประตูได้ ถ้าประตูบ้านใครเป็นงี้ คงงงที่ครูมาคิดวิธี ว่าจะคิดทำไม ประตูสะดวกเค้าก็มีขาย (แต่ค่าเปลี่ยนประตูคงหลายพันอ่ะลูก 555)

อยากให้ตำรวจกั้นกรวยให้ 1 เลน สำหรับการกลับรถ ในที่ไม่มีสะพานกลับรถ

ในภาพ คือ บริเวณจุดกลับรถ ที่เลยวัดหัวสวน ฉะเชิงเทรา มาล็อกนึง เรียกไม่ถูก ครูกลับรถตรงนี้ประจำ เวลามาหาย่า แล้วจะกลับบ้าน

บางทีก็ตั้งกรวยกั้นให้ 1 เลน

แต่เมื่อวานนะ ไม่ตั้ง
รถทางตรงน้อย แต่สิ่งที่รู้สึกแย่มาก คือ มันมาวิ่งขวาสุดกันตลอด (ไม่ยอมไปเลนซ้ายเลย) โคตรเห็นแก่ตัว

คืออยากไลฟ์สด แต่พ่อครูนั่งอยู่ด้วย ครูเกรงใจพ่อ 555
ครูคือรถคันที่ เกือบ 10 ที่รอต่อคิวกลับรถ

พอมีช่วงที่ได้กลับรถกัน

ครูขับต่อคันหน้าครูไปติด ๆ

พอถึงครูจะเลี้ยว
คันที่หยุดให้คันก่อน ๆ ได้ไป ดันจะไม่ให้ครูไปอีกจ้า (รถมาร์ช รถเล็ก มักถูกทำร้าย นี่เรื่องจริง แต่ครูก็ไม่ยอมอ่ะ ก้มหัวขอ 555)
พอกลับรถได้ มองมาจ้า เลนรอกลับรถ ขอโทษ ยาวเกินกิโลเลยจ้า

เลยอยากฝากท่านทางหลวง ตั้งกรวยให้กลับรถสักเลนเถอะค่ะ ถือว่าเอาบุญ (โดยเฉพาะตอนนี้แปดริ้วตรงแถวเลยห้างตะวันออกคอมเพลกไป กำลังทำถนน ที่กลับรถหายามาก) การไม่เอื้อบ้างเลย มันทำให้รถติดสะสมค่ะ ปกติก็ตั้งกรวยหรือกั้นแบริเอ้อ แล้วไมช่วงนี้เอาออก

ท่านผู้ใช้รถ ถ้ารถมันไม่หนาแน่น ท่านขับซ้ายบ้างก็ได้ค่ะ แบ่งทางให้เพื่อนร่วมทางกลับรถได้บ้าง ขอบคุณทุกท่านที่หยุดให้เพื่อนร่วมทางได้กลับรถค่ะ

ฝากไว้ค่ะ

มันน่าโมโหจริง ๆ ค่ะ ถนนอย่างโล่ง รถโคตรน้อย แต่มาวิ่ง 80 90 ทางขวาสุด ให้ชาวบ้านเขาอดกลับรถจนรถรอกลับรถติดเป็นกิโล ๆ บางทีท่านไปวิ่ว 60 70 ทางซ้าย ได้แบ่งทางให้คนอื่นไป การจราจรก็จะคล่องขึ้นค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่มีน้ำใจค่ะ

สิ่งที่ได้เรียนรู้ "ไม่ชอบอะไร ก็หนี ก็เลี่ยง ไปทำสิ่งที่เป็นประโยชน์แทน""งานที่ต้องใช้เวลา ถ้าทำพร้อมกัน 2 อย่างขึ้นไป แล้วไม่รบกวนกัน ก็ควรฝึกทำ เราจะเป็นคนที่ทำงานไวขึ้น"

1. แม้แต่สิ่งที่เราไม่ชอบ ก็เป็นแรงผลักดันให้เราเป็นคนขยันได้ ถ้าเราคิดได้ ว่าควรเลี่ยงจากมัน ไปทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ เช่น ครูไม่ชอบดูรายการนึง (มาเฉพาะวันหยุดพิเศษ) เพราะไม่ชอบทีมพิธีกรเป็นการส่วนตัว พอดีที่บ้านเปิดช่องนี้เป็นประจำ จริง ๆ ครูบอกพ่อให้เปลี่ยนคงได้ แต่มันดูไม่มีเหตุผล ครูเลยเข้าครัว "ไปกรองน้ำกิน" เพราะเห็นมีขวดใช้น้ำหมดไปแล้วจำนวน 8 ขวด

ไม่ต้องดูรายการที่ไม่ชอบพิธีกร
ได้ช่วยเติมน้ำ (ปกติก็ทำอยู่แล้ว แต่เผื่อใครไม่ได้ทำ ลองดู หากที่บ้านมีงานนี้)
แถม ระหว่างรอน้ำกรองไหลเต็มขวด ก็แกว่งแขนลดพุงไปด้วย 6 นาที กว่าน้ำจะเต็ม
ได้ออกกำลังกายด้วย

2. พอดีพ่อครูปิดทีวีแล้ว กรองน้ำ 8 ขวด ยังไม่เสร็จ เหลือตั้ง 4 ขวด ครูก็เลยเดินกลับมาห้องกลาง (เพราะไม่มีรายการทีวีที่ไม่ชอบ 555) แล้วมาสแกนต่อ หมั่นดูนาฬิกา ครบ 6 นาที ก็ไปเปลี่ยนขวด ระหว่างนี้สแกนผลงาน ม.3 ที่จะเอาไปทำอีบุ๊ค ได้นาทีละประมาณ 3 แผ่น (ขนาดไม่ปิดฝาเครื่องสแกนนะ ใช้นิตยสารหนัก ๆ ทับแทน เพราะถ้าไม่ทับ กระดาษที่สแกนจะพอง ภาพสแกนที่ได้จะออกมาเบลอ ๆ)

นี่คือการทำงานหลาย ๆ งานในเวลาเดียวกัน

เดี๋ยวคิดออกจะมาใหม่ อยากบันทึกสิ่งที่ได้เรียนรู้ ที่บางที อาจไม่มีใครสอน เพราะมันไม่ได้สำคัญอะไร แต่แบบมันเป็นการปรับความคิดที่ตัวเราอ่ะ

"ไม่ชอบอะไร ก็หนี ก็เลี่ยง ไปทำสิ่งที่เป็นประโยชน์แทน"
"งานที่ต้องใช้เวลา ถ้าทำพร้อมกัน 2 อย่างขึ้นไป แล้วไม่รบกวนกัน ก็ควรฝึกทำ เราจะเป็นคนที่ทำงานไวขึ้น"